İnsanları sever sanırdım büyük bir aşkla
Bitmeyecek derdim, sürecek her çağda
Damgasını vurdu bilirdim tüm zamana
Hep imrenirdim Leyla ile Mecnun'un aşkına
Geç anladım düştüğümü büyük yanılgıya
Sevenler hakim kılacakları yerde hayatına
Aşkı indirdiler ne yazık ki beş dakikaya
Anlamadılar seni süründün ayaklar altında
Sen kutsalsın ey aşk! yerin ta yukarılarda
Git sana adını ruhunu verenlerin katına
Bari leke düşmesin, Leyla’nın Mecnun'un anısına
Senin değerin, kıymetin onların yanında.
Kayıt Tarihi : 10.3.2007 21:51:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Geçmişe dair...
TÜM YORUMLAR (37)