Acziyet Şiiri - Begüm Kıtay

bir gün,

bu dünyada olmadığın bir gün,

sayısız nefesinin unutulduğu ilk gün olur.

yok değil, bir hiç olursun.

sesini duyurduğun günlerde,

seslenmediğin gecelerde,

tüm varlığın hakikatte bir bir yok olur.

pişmanlık ölümden sonra duyulur.

kanın boşluğu doldurur,

her damlan yine toprağında kurur.

yüzüne gizlidir tarihin sıfır noktası

gözlerin bir avuntudur denizlerde

karaların yansır bilmediğin o aleme.

acziyetten korkmaksa kaçışın

muhtemelen yolu yol değildir artık yaşamanın.

çünkü bizim ölümümüz fikirlere gayretle sızar.

boğazladığımız her dalga, yine boğazımızda kalır.

sırtlansak bu dünyayı, yükünü bile sahibi alır.