Kalem mızraklarıyla bu ak sahra üstüne
Şâirânı cemedip Ulu Divan kursaydım,
Önlerinde diz çöküp imtihana başlarken
İlham perilerine el açıp yalvarsaydım.
Ulu pir Yunus’ umun ırmak olmuş eşkinden
Su içen hurileri kollarımla sarsaydım.
Ne hüzünler kurtarır seni
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Devamını Oku
ne çeyiz sandığının ceviz gölgesi
ve ne de acının ses duvarındaki
yorgun ve bıkkın bekleyişler
Acılar karartmışsa bile günlerin duvağını
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta