Acun Kurusun Şiiri - Abdulkadir Çakmak

Ergenekonda yol gösteren kurdu.
Unutursam, damarda kan kurusun.
Atamın bana sunduğu bu yurdu.
Çakallara satarsam, can kurusun.

İt ürüyecek kervan yürüyecek.
Sahipsiz köpek kuyruk sürüyecek.
İte rağmen kurt başlı büyüyecek.
Durursam, us sussun izan kurusun.

Zindanlardan öte yağlı urgana.
Görmeden girsem,kurt başlı kurgana.
Anadoludan, Türkistan Turan'a.
Yüzüm süremezsem vicdan kurusun.

Nizam-i âleme baksa görecek.
Türk doğmuş Türk olarak da ölecek.
Bu şerefi ömür boyu sürecek.
Bilmeden yaşayan beden kurusun.

Bir kanımız kaldı bir de dinimiz.
Ata yurdu, oğuz kağan ilimiz.
Vatan, bayrak, ezan, Göktürk dilimiz.
Susarsa, kalbimiz, lisan kurusun.

Türk balasına yurt olmayan cihan.
Ya ruhsuz bir ölüdür ya da yalan.
Gök bayrağın dalgalanmadığı an.
Gökyüzü yıkılsın acun kurusun.

AKÇA yürüsün, Türk'ün yüce soyu.
Uz Oğuz atanın yirmi dört boyu.
Kurgan da kurulan kurt başlı yuğu.
Uçan tin, hissetmeyen sin kurusun.