Açtırmayın Ağzımı Şiiri - Çağan Er

Açtırmayın Ağzımı

Yüzüyor zihnimin çöl serabında bir kuğu
Bir tilki uğultusu sarıyor vahamı derun
Durum vahim, düşlerimde bir buğu
Soğuğu özletiyor kavurucu sıcağı kumun

Yerin burası değil
Zaten durasın yok belli
Sürmeli gözlerin boynun kıvrımlı
Çalımlı kuş patır patır çırp kanadını
Ardından döktüğün tüylerini seveyim

Beyin bu nöbetler geçirir
Ödevler bitirir geceler atlatır
Eceler sever sen kalp sanırsın
Bir meczup olur kendini alp sanırsın
Saçlarıma vurur da elin arp sanırsın

Arsızsın
Arsızlığından tek sorumlu devlet bakanı
Dalmıyor kısık bakış ufuk çizgisine
Bu bir nakış değil evrim dizgisi
Doğal seçilim affetmiyor kaçanı
Hasretim insanın edgüsüne
Hayvanca güdüsüne
Kapılana
Tayvanca sürüsüne
Küfür bilmek isterdim.

Açtırmayın ağzımı,
Seveyim açanı;

Dirilişi kutup ikliminde buldum,
Virüs gibi yayılıyorum yeryüzüne
Ulan!
Bir iki olsam uğraşırsınız da
Sadece kollarım bir düzine
Hüzünlenme.

Her insana bazen böyle eser
Gerekli midir bilinmez
Bu esinti
Bu eser
Bu çömez
Ezdikleri hani,

Hatırladınız mı?

Açtırmayın ağzımı
Seveyim açanı.

Çita korkusu olan bir veterinerin muayenehanesine benekli bir kedi gelmiş,
Ondan da korkmuş gariban.
Hışır hışır bir sesten,
Bu nasıl arı ulan?
Bal bekliyor herkesten!

Çağan Er
Kayıt Tarihi : 22.11.2019 00:58:00
Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Yıldız Şiiri Değerlendir
Yorumunuz 5 dakika içinde sitede görüntülenecektir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!

Çağan Er