Çok söz var lügatımda lakin terbiyem müsait değil
Yalnız kemik atmadan kaşınana efendilik lazım değil
Sen günün adamı olmaya çalışırsın sırtımdan kendini bil
Bırak şakşakı da önce adabı öğren kimseye uzatma dil
Daha tüyün bitmemiş bir şey görmemişsin şu hayatta
Kalkmışsın meydan istersin san ki Sinek Aslan avında
Bakma sen efendiliğimizi bozmuyoruz insanız bir kere
Sakın ola haddini aşma meydanı bırakmam senin gibilere.
Nefsimi hayra vermek istedim döndürdüm aynamı kendi içime
Korkmayız biz kimseden pabuç bırakmayız tevazu etmeyen kimseye
Çağani mücadele eder sevmez adamın yahut işin çiğini de
Uyur uyanığım bilirim adamın hasını, arkamdan çevrileni de..
Kayıt Tarihi : 7.11.2013 20:29:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!