Açmıştı Gözlerini Kızıl Şafağa.

Bir doğum anıydı
Ve doğum sancılarıydı,
Sarı başakların dolduğu
Kırmızı gülün açtığı zamandı,
Açmıştı gözlerini hayata.
Yelkovanın sarkacında
Akıyordu zaman mavi yeşil.
Rüzgar açmıştı yelkenlerini
Sorguluyordu uçuşan kelebekleri.
O günün hatırına,
Dört duvar çıkmazında,
Mavi gözlerinin şafağını özledim biran.
Solgun, bitkin buruşuk yüzler,
Suyu çekilmiş hercai çiçekleri.
Tortusu kalmış sevgilerin,
Anlamsız, yitip giden kelimelerin,
Burukluğundayım.
Bir yanım uçar mavi uçurumlarda,
Öteki yanım dört duvar çıkmazında.
Tutulurdu aklım güneş tutulmasında.
Zembereği gerilmiş akrebin
Yüreğine merhameti işledeğim,
Bir kördüğümdü
Aysız akşamlarda.
Bir karanlık sevdaydı,
Tutkusu içimde eskimiş
Kaldırım taşlarına tortusu serpilmiş,
Sonu olmayan bir aymaz çelişki bu.
Turuncu yaz akşamlarında
Yaz akşamları kadar yabancı,
Yaz akşamları kadar sancılı,
Yorgun,
Suskun,
Ve bitkin,
Ve sessiz karanlık dorukların ardında
Huysuz bir gece.
Bir güneş doğmuştu ertesi,
Doğmuştu dolgun sarı başaklara,
Açmıştı kırmızı bir gül
Gülücükler saçmıştı güneşe,
Açmıştı gözlerini bir Songül,
Açmıştı gözlerini,
Sabahın o kızıl şafağında,
Merhaba demişti hayata.

Hıdır Yallı