Açmamış tomurcuğu
kopardılar dalından...
Sesini duymadılar,
gözyaşın görmediler...
Kopan bir o muydu ki,
ayrılan yaprağından? ! ...
Daha neler kopmuştu,
yazık ki bilmediler...
Uğraşmayın baharda
açan tomurcuklarla...
Koparmayın onları,
ayırmayın anadan!
Ne olur bezensinler
onlar da yapraklarla.
Bırakın büyüsünler,
sarksınlar dallarından...
Kayıt Tarihi : 24.11.2006 23:47:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
saygılar...
TÜM YORUMLAR (7)