Açlıkla Tokluk Arası Şiiri - Hasan Arpaci

http://dusunceuretelim.blogspot.com

Aç ayı;oynamaz derler,
Ama ben oynuyorum.
Aç köpek;fırın yıkar derler,
Ama ben fırın yapıyorum.
Aç at;yol almaz derler,
Ama ben koşuyorum.
Aç it;avlamaz derler,
Ama ben çalışıyorum.
Aç,tokun halinden,anlamaz derler,
Ama ben çok iyi anlıyorum.
Açın karnı doyar,gözü doymaz derler,
Ama benim,
Önce gözüm,sonra karnım doyuyor.

Mesela bir ay orucum,
Ödenecek bu yıl borcum,
Açlıkla tokluk arası,
Bir dilim somun,
Onu da yer yemez,
Açlığı unuturum.

Kemâli afiyetle,
Ben de doymuyorum.
Ama,
Aç tavuk gibi kendimi,
Buğday ambarında görüyor,
Kendime kebaplar söylüyor,
Kral sofrasında doyuyor,
Köşklerde uyuyorum.
Hayal bu ya...

Hasan Arpacı,1978,Ankara