bulunmaz dokulu kumaşlar akar
gözlerimin önünden,
kutsal nehirler olur,
gider okyanusa dökülür.
bombay’da bir çocuğun
cam keser bileklerini
ekmekler fırından çıkmadan daha.
dayanılmaz sıcak yaşar ölüm.
karnında tüm insanlık.
doğum yapacak
bir anne gibidir çocuk
gözleri kocamandır,
bacakları incecik.
afrika’nın doğusunda
güneşten çok önce doğar açlık.
gökkuşağı parlar kötürüm bir renk.
tohumlarında zehir yanar
yokluk kokulu başakların.
ve ben topal tahtında
tok saltanatımın,
anlatılmaz açlık çekerim
iki büklüm ve kıvranarak.
ne bir nehir akar gözümün önümden
ne de bir güneş doğar
hiçbir yönümden…
Kayıt Tarihi : 15.12.2006 11:59:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
güneşten çok önce doğar açlık.
Güzel bir şiir
TÜM YORUMLAR (63)