Açız Aç Şiiri - Nusret Gören

Açız Aç!
Toplanmıştı insanlar
Birlerce binlerce
Birbirlerine bakıyorlardı
Saatlerce günlerce
Bir esintiyi
Bir kıvılcımı
Mesih bekler gibi bekliyorlardı
Bekliyorlardı
Ve henüz on beş yaşında
Bıyıkları yeni terlemiş
Pırıl pırıl bir çocuk
Yüreğine vurmuş olmalı ki yokluk
İşçiyiz işçi dedi
Ve ilerledi
Ardından kimseyi beklemedi
Fakat yürüdü kalabalık
Çocuğun ardından
İşçiyiz işçi
Diye bağırdılar
Hem de hep bir ağızdan
Üç ay olmuştu kovulalı
Çalıştıkları fabrikadan
Kapıya dedi birisi
Kapıya
Hiçbir şeye zarar vermeden
Hiçkimseyi incitmeden
Kapıya yürüyelim
Ve valiliğin kapısındaydılar
Çok bir zaman geçmeden
Ve bir çemberin ortasına düştüler ki
Çember kalın
Çember kirli
Çember paslı
Ve ak saçlı bir anne
Gözleri yaşlı
Ellerini açarak gökyüzüne
Ses ver bana yarabbim
Dedi ve bağırdı
Açız ey vali ey devletim açız aç
Sen de işçisin nöbetçi
Durma kapıyı aç
Sonrası bilindikti biraz
Polis cop gaz
Ama kadın hâlâ bağırıyordu
Açız ey valim açız aç
Sen de işçisin nöbetçi
Durma kapıyı aç