Acıyor Şiiri - Nazlı Altan

Güneşe baksam, acıyor.
Bir yıldıza dalsam gecenin bir körü, acıyor.
Kimsesiz, ağlasam balkonun koynunda, acıyor.
Gözyaşım düşse soğuk betona,
Saçım takılsa paslı demire,
Ağustosun ortasında, kar ayazında
Şurama iğne gibi batıyor.
"Mezbaha "dese biri acıyor.
Kâğıt kesiği gibi,
Kara, parlak, simli.
Topuğum kırılsa koşarken,
Kirpigim düşse gülerken,
Isıtılmış demiri döver gibi vuruyor.
Incecik belli bir bardak tutsam,
Pişmiş balığı gidip denize atsam,
Hafiflemiyor ne yapsam, acıyor.