Çerçi çığlık çilingir
Herkes birbirini sayıklayıp özlüyor
Bilip gülmediği yol yordam ve kapılarda bırakarak
Gömülmeler katında üzüle çekile sandıktaki zindandan
Zormuş belaymış
Yorgun ve uzaklığı hiçe sayan çağ günlerinde umarsız
Çıkıp fışkırmaya cemre topraklarına düş seren çorak çiçekler gibi
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla