Bilmece dolu ömrümden,
Son yaprağıda koparıyorum şuan.
Camdan bir şişeye bırakıyorum.
İçerisi sudan bir duman olan.
Ölüme gidiyorum artık yavaşça.
Son sürat kendimi zehirliyorum.
Âlâyiş-i dünyâdan el çekmege niyyet var
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Devamını Oku
Yakında adem dirler bir şehre azîmet var
Uçdı bu fezâlardan mürg-ı dil-i nâlânım
Ârâm idemez oldum efkâr-ı seyâhat var
Şu anki haleti ruhiyeme öyle uyuyordu ki.
Fena vurdu.
Yine muhteşem ötesi yüreğiniz dert görmesin.
Saygımla.
zor olana daima yolumuz mayın döşeli kalp yataklarında....tebrikler..
Bu şiir ile ilgili 2 tane yorum bulunmakta