Acı dağılırken yamaçlarında,
uçan ve toprağa değdikçe hüzne bulanan avuçlarında,
Diclenin gözyaşları yok mu?
Kaçıncı çentikti yüreğimize atılan..
Binyıllardır saymıyorduk kan dolan gözleri.
Ve sobelenen her çocuğun aslında öleceği bir oyundu dünya
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta