Acının Tatlı Eskisi Şiiri - Hüseyin Balcı 2

Ben bir canavarım...
Kim nasıl merhamet eder ki?

Geceye hapsolmuşum,
Olmayan ay ışığının altında,
Dans ediyorum karanlıkta.

Gözlerim dalıyor karanlığın boşluğuna,
Boşluğun karanlığında,
Zincirli benliğim.
Nasıl olur ki?
Olmayan ay ışığını görmem.
Nedir beni suçlu kılan?

Affet beni...
Ben bir canavar değilim!

Sadece siyahın içinde özgürlüğü arıyorum.
Vazifem tüm renklere nefret.

Gökyüzünden nefret yağıyor,
Bulutların çığlıkları,
Son bir nezaket çağrısı.

Yerden çıkan eller beni gömüyor,
Hepsini görüyorum,
Hiçbirini hissetmiyorum.
Neden?,neden?,neden?,neden?

Soyutlaşıyorum,
Tüm duygular kayboluyor,
Ne zaman vardılar ki?

Acı bana lütfen,
Böyle olmayı ben seçmedim,
Bana yaklaşma!
Yeterince insan,
Hepsinin sorumlusu benim!

Benliğimin içinde gücümü arıyorum,peh!
Sadece acı bana!

Defalarca parçalandım,
Değiştiremeyeceğim bir dünyada boğuluyorum,
Bana yardım et lütfen.
Acı bana
Sev beni, öyle acı.

Yalan vicdanla değil,
Yine böyle olacağımı bilmene rağmen,
O saf sevgiyle acı bana...
Bu kadar yapmacık dram yeter!