Acının Tadı Yaşamak

çünkü acıması yoktur kendine hayatın
düzgün ve düz cümleler kurmaktan yorulmuş birinin
zamanıdır küçük kaçmalar ülkesinde bir soluk mavi

biz neyiz ki
uzun buz sarkıtları kırılır
sevmenin sabahları ayazsa
yırtılır gün en hassas yerinden
ve bir kadın kırmızı giyer sabah güllerinden

sen şimdi usulca yürü
ardında kuru yaprakların ağırlığı
hayat nasılsa acı
sana sakladığım bir avuç tuz ve hardal
hafif yaşamaların ağırlığı unutulsun varsın
kalan ne geriye tarihin küllerinden
bir nefes şöyle “oh” derinden
yaşadım.

11 Ekim 2007 Şirinyer