Acının İçi ve Eşiği Şiiri - Önder Karaçay

Frida Kahlo bir sözünde der ki;

Dumanı çıkmayınca insanın içi yanmıyor sanıyorlar.

Haksız sayılmaz aynı acıyı yaşamayan yaşayanı anlayamaz ki!

Anadolu kültürünün neşe ve düşünce kaynağı Nasrettin hoca bir gün eşekten düşer.
Etrafında insanlar toplanır durumunu sorarlar.
Eşekten düşmüş biri var mı? Aranızda diye sorar!
Kimseden ses çıkmayınca
Beni siz anlayamazsınız beni ancak eşekten düşmüş biri anlayabilir der.

Yaşam böyledir kimsenin kimseyi anlamadığı ve anlamak istemediği ve anlamak için zaman ayırmaya gerek görmediği bir süreçtir.

Bu sebeple her insan kendi acısı içinde yanar ve söner.

Acı çeken her can ne acısını ne de dumanını saklayabilir
Acı çekenler can yakanları aklayabilir mi?

Sizce bu mümkün mü?

Dünya sadece insandan ibaret mi?

İnsan doğaya ve diğer canlı yaşamı için değil kendine bile düşman

İnsanlığın felsefesi yeniden şu olmalıdır; gerekirse ilkel yaşarım diğer her canlının yaşam hakkına dokunmam!

Bu mesaj Türk ulusuna;

Anadolu'nun doğal kaynaklarını çalmak için böğrüne düşman dayamış kama
Zulüm yaşanmıyormuş gibi sorumsuz bencilliğin ile bu topraklarda sonsuza kadar yaşarım sanma
Gel kendine içine sızmış senden olmayan hiçbir insan ve niyete kanma