Acıdan besleniyor insan kimi mazoşist kimi sadist. Kimi severken acı çekmeyi; kimi seviyor acı çektirmeyi. Tercih size kalıyor. Yaşamak gerekse birini tercih sizin. Birinin ucunda yorgunluklar, diğerinde insana gerçek üstü haz veren şehvetli yok edişler. İki tane seçenek işte sunulan, ikisinin de tek buluştuğu nokta yaratılmışların en basit hallerinden var edilmeleri. En hayvani iç beslemeler, hastalık olmaları en gerçek yanları.
Üçüncü bir seçenek daha! Var edilen ama nadiren sunulan…
İnsan olmak. Acı çekmemek, acı çektirmemek. Bu insanın eline en zor geçen seçenek, Ulaşmak için çaba göstermen gereken, fedakârlık isteyen, En zor olan.
Fedakârlık dendiğinde durup düşünmek gerek. Tek taraflı değil de karşılıklı fedakârlıklar ile doğabilecek bir seçenek. İnsanın insani özelliklerinin tamamını barındıran, hırstan, nefretten, kinden uzak olan, klasik tabirle sevgi saygı çerçevesinde olup biten bir seçenek. Zor evet zor iki gönlün bir atması, birbirinin eksiklerini tamamlaması, hayatın yorgunluğunun üzerine bir de birbirine katlanması zor. Yaşadığımız hayatta bu seçeneği yaşamak zor.
Artık birbirimize iki yabancıyız.
Her ne kadar acı olsa, ne kadar güç olsa
Her şeyi evet, her şeyi unutmalıyız.
Her kederin tesellisi bulunur, üzülme.
