Acının Dipnotudur Aşk Şiiri - Osman Deniz

Acının dipnotudur aşk her zaman içerimde
Damarlarımda hızla çözülürken şu kanım
Dillendirir acıyı sessizce yüreğimde
Savrulur kelimeler sükûta döner sözüm

Sırrımı sakladım ben yüreğimin ardına
Sır açığa çıksaydı vazgeçilemezdin sonra
Bir uçurumda yaşar şimdi ben ve yüreğim
Kıyısında hayatın toprağa emanet tenim

İçimde bir ölü saat durmuş tam sensizlikte
Mahşere savrulurken artık tüm yalnızlığım
Ellerimin cemresi düşmedi o ellerine
Ancak gözlerimdeki senle geçmişi hatırlarım

İkiye ayrıldı zaman sanki orta yerinden
Bir kahve fincanında buluşamadı gözler
Gelemem artık ben çağrıldım ötelerden
Her biri ayrı hüzün şimdi günler geceler

Ve ben, yüreğimin o kaçınılmaz sürgünü
Göğsümdeki soluğun tükenirken o gücü
Acıyla ödedim bu aşkın karşılığını peşin
Ve sen, ömrüm oldukça hep gönlümdesin