Acının Dili Şiiri - Serhat Fidan

Acının Dili

Yapma aşklara aşık oldum
Bugünü yarını belli
Sonu önceden yazılan
Baştan savma aşklara aşık oldum

Herhangi bir zamanın da bir gün
Zamanın donduğu anlarda
Ansızın
Hazırlıksız tutulmuştum

Tebessümlere tutulmuş
Gözlerine esir olmuştum
Kalbim sensizken acıyor
Senle huzur buluyordum
Ruhum sensiz eksikti...

Her şeye gücümüz yeterdi
Damarımızdaki kan durmak bilmiyordu
Yenilmez, başı buyruk yaşıyorduk
Ta o gün kırıldığımız ana kadar

Acının Dili yoktu
Hiçbir şair anlatmamıştı acıyı
Kimine göre yıkım
Kimilerine göre ise anlamların yok olmasıydı
Bazıları kaderine isyan ederken
Bazıları ise iki dubleye esir olurdu

Bana sorsalardı eğer
Kafese kapatılan kuşları söylerdim
Yada mahpushane damında suçsuz insanları işaret ederdim
Hani ayı yıldızları çok sevipte
Gökyüzünü görememek derdim
Bitmek tükenmek derdim
Cehennem derdim
Yanarken kimsenin anlayamaması
Ve buna rağmen
Teselli sözcüklerine katlanmak derdim

Gök yırtılırken
Beni toprak kucaklıyor artık
Huzurun gemisine binmişim
Işığın olmadığı diyara güç ediyorum
...