Açınca Gün Yüzüne Şiiri - Ozan Efe

kendimle barışığım korku yok içimde
zamanına bakınca batıyor gözlerinden
umudumu silemem çözünürse indimle
özlerinden çıkarsa çığlığın yakar göğü

geceden kara hüzün dağlıyorsa üstüne
yüreğini buracak hüzzam bir ezgisiyle
tüne yalnızlığınla eşin dostun gelecek
gülecekler yüzünden bilirsen gereğini

yüzüne dolan ıslak yanağından sıyrılır
soluğun çıkmaz olur geçemeyince öte
sonu yok uca değir aldırmazlar düzüne
tüte gözünden buğu yüreğinde özlemi

ışığa değecekse kirpikten kırpıştırma
sağır olanla duydu kör olanı görürsen
çırpıştırma elinden ne geliyorsa yapın
bürürse göğü yüce dağların yükü ağır

yıldızlarda dökülüp başına tacın olsa
yerinden yeller eser ipin ucu kaçınca
ozan efem duvarı dökülür yaldızlarda
açınca gün yüzüne yeni bir başlangıca

290512çiğdemgülceçaprazlama