Evrenin bütün ışıklarını görmüştü.
Düşmüştü o ışıkların peşinde yolculuklara.
Büyülenmişti her birinden,
En büyüğünden,
En küçüğüne.
En beyazından,
En mavisine.
En uzaktakinden,
En yakınına.
En sıcağından,
En soğuğuna.
Belki bir ateşböceği,
Belki bir floresan.
Ya ölümcül,
Ya da hayat kokan.
Bir,
gözünün bebeğindekini gör(e) memişti.
Ki ona baktığında parıl parıl.
Ki ona baktığında kör olunası.
Ki …
Unutamıyordun hiç,
İlk parıldadığı vakti:
Milyon tane ağustosun birinde,
Kahrolası bir sıcakta,
ve
Soluksuz bir pazar gününde,
Ellerine gelip konmuştu ya onun!
Düş müş kelebeği…
Soluksuzum yeniden…
Gökçe Çiçek AteşKayıt Tarihi : 25.7.2009 14:20:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Gökçe Çiçek Ateş](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/07/25/acinasi-gozbebeklerim.jpg)
OKADAR GÜZELKİ
DUYGU SELİ
AKIŞINA KAPILMAMAK İMKANSIZ
DEĞERLİ PAYLAŞIMINIZI KUTLARIM
SALİM ERBEN
TÜM YORUMLAR (2)