Acın varsa hüznün varsa sen bir insansın,
Yağmur almış dolu çarpmış ıslak tarlasın.
Kalbi kuru ruhu kuru sen ne anlarsın?
Gözyaşına boğulmuşun pür melalinden.
Acırsın acıtmazsın çıyanla yılanı,
İnanıp doğru sanırsın her bir yalanı.
Yalancı adam ne olacak ömrün kalanı,
Yalanına doyup doğruyu bulmadıkça.
Düşünüp taşınmakta kendini bulursun,
Gülmeyen ananın ağlayan çocuğusun.
Hey yaramaz çocuk! sen de ne oluyorsun,
Mazlumun gözyaşına merhem olmadıkça.
Şefkatin merhametin senin şiarındır,
Mazlumun güleceği gün pek yakındır.
Zalim adam! ateşe sürülmek hakkındır,
Zülüm ve kötülükten sakınmadıkça.
Kasım 2020
Karaçoban
Kayıt Tarihi : 8.7.2021 10:50:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!