Büyüdükçe mi kabuk bağlar
Çocukluktan kalma yaraları insanın?
Kapkara bir bulut başımın üstünde
Hayatla saklambaç oynar gibi yalnız
Bezden bir hücrede tecrit edilmiş bedenim,
Bedenim, on beşimin en düşbaz çağında
Ama gözlerim hep beş yaşında…
Baharı siyah beyaz bir resim sanmam bundandır
İpekten saçlarımın güneşe hasretliği
Karanlığıma ak bir iz bırakan tuzun yanaklarıma süzülüşü,
Bundandır sırdaş aynaların
Çirkin yüzlerinize tükürmesi…
Söz utanır,
Badem bıyıklı kirli dudaklarınızdan döküldükçe
Söz utanır,
Zulmün adı hürriyet diyerek yazıldıkça sözlüklerinize
Söz utanır,
En büyük yalanlar
Ömrümüzün tek gerçeği gibi ezberletildikçe…
Açın perdelerinizi açın,
Güneş aydınlatsın
Kirli bir ampülün titrek ışığına muhtaç edilmiş gözlerinizi
Açın kapılarınızı ey insanlık
Hürriyet rüzgarı dolaşsın
İpekten saçlarımızda…
2010
Melih CoşkunKayıt Tarihi : 3.4.2010 00:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Çocukluktan kalma yaraları insanın?
Kapkara bir bulut başımın üstünde
Hayatla saklambaç oynar gibi yalnız
Bezden bir hücrede tecrit edilmiş bedenim,
Bedenim, on beşimin en düşbaz çağında
Ama gözlerim hep beş yaşında…
Baharı siyah beyaz bir resim sanmam bundandır
İpekten saçlarımın güneşe hasretliği
Karanlığıma ak bir iz bırakan tuzun yanaklarıma süzülüşü,
Bundandır sırdaş aynaların
Çirkin yüzlerinize tükürmesi…
Söz utanır,
Badem bıyıklı kirli dudaklarınızdan döküldükçe
Söz utanır,
Zulmün adı hürriyet diyerek yazıldıkça sözlüklerinize
Söz utanır,
En büyük yalanlar
Ömrümüzün tek gerçeği gibi ezberletildikçe…
Açın perdelerinizi açın,
Güneş aydınlatsın
Kirli bir ampülün titrek ışığına muhtaç edilmiş gözlerinizi
Açın kapılarınızı ey insanlık
Hürriyet rüzgarı dolaşsın
İpekten saçlarımızda…
Tebrikler harikulade bir anlatımdı yazan yüreği kutlarım.Sevgi ve muhabbetle...+
TÜM YORUMLAR (4)