Acın Kadar Konuş Şiiri - Atila Yalçınkaya

İnsan acısı kadar inler,
İhtiyacı kadar ister,
Yarası ölçüsünde ah çeker,
Gücünün yettiğini kaldırır.
Günahı kadar tövbekâr,
Derdi mislince ağlar,
Cesareti kadar ilerler,
Matemi kadar vaveyla eder,
Sabrı kadar lahavle çeker..

Piştiği kadar aşık.
Sustuğu kadar Sabır.
Dünyası ayarında Ahiret,
İhlası ölçüsünde rıza.
Ektiği kadar mükafat,
Vicdani kadar mücazat.
Zulmü adedince azap.
Hakkettiği kadar Cennet,
Hak ettiği kadar Cehennem.
Her şeyde bir mikyas,
Mikyas kadar hassas.
Kur’an da Maide 45.
“Cana Can, göze göz, buruna burun,
kulağa kulak, dişe diş,(karşılık ve cezadır)
Yaralar kadar yara.” Sedakallahul Azim
Başa baş
Dişe diş
Cürmün kadar kısas.
Hırsına mahrumiyet.
Hırsızlığına elsiz bir beden.
Hüküm böyle
Ne gelir elden,
Acın kadar insan….