Acın,acıma karıştı. Şiiri - Mislina Çay

Anne,bak acın acıma karıştı
Ağlarken seni,kan kaybından ölmekteyim
İntihar ipi,boynumu duvara asmamak için benimle savaştı
Elimdeki plesebolarla sana son sözlerimi söylemekteyim

İnişlerin kezzaplı yokuşlarında ilerlerken
Çıkabilirken göğe,göğün içime girişini izleyebilirken
Ve bilmezken bir bıçağın daha içimdeki soğukluğunu,
Aynadaki suretimle küfürleşmekteyim

Yüzüm sargı bezleri ve vücudum yara bantları içerisinde kalmış,
Çirkinliğimi iyileştirebilseydi bu bantlar,iyi olacağıma inanabilirdim
Ama hiçbir cerrahi müdahale bile onarmıyor bu kesikli çirkinliğimi
Ben,eksile eksile yitip gidiyorum anne

Üç yudumluk suda boğulurken
Suratıma çarpan biyolojik bir tokatın etkisinde parçalanmış damarlarım
İçimde kalabilen tek güzel şeysin sen
Sen benden eksilme olur mu?

Sonunda yatabilirken musalla taşında
Görüyorum,
Cenaze törenim pek bir neşeli
Daha çok gençti diyor birileri
Biraz daha yaşlı olsaydım ne değişecekti?
Bilselerdi eğer
Biraz daha yaşasaydım,
kavuşmak için çok geçti
Anne,babam şu an öldüğümü fark etti

Sevgim iyileştirmediyse bile belki acım yumuşatır kalbini
Gözünden akan bir damla yaş buna işaret etti
Ne dersin anne,babam ölürsem sevecek mi beni?
Biliyorum; o sadece kan,kemik ve topraktan ibaret değildi

Ben ise;
Türkülerin içinden yeni gazeller çıkarır gibi
Gazlı bezin kan akışımı durduramayan işe yaramazlığı gibi
Doğranmış bir ciğerin uygun sıvısında daha iyi çözünmesi gibi
Toprağın canlılarının vücudumu yemesini izlemekteyim

Sevgisizliğimin içini yediler,anne
Etimi çiğneyip tükürdüler
İçimdeki o kocaman boşluğu erittiler
Ama sakın benim için endişelenme olur mu?
Çünkü artık canım yanmıyor
Öylece yatıp sadece vücudumdan kopan parçaları sayıyorum

İşte ben,
Bir işe yaradım anne!
yaşadığımda bir hiçken
Şimdi o minik karıncanın midesinde bir güç oldum
O böceklere hayatları için güzel bir yemek oldum
Toprağa gübre,azot döngüsünde kaynak oldum
Hava oldum,sevdiklerimin ciğerine doldum
Senin kalbini attıracak güzel bir sebep oldum

Geçecek demiştin, anne
Geçti
Bitecek demiştin, anne
Bitti

Ben,öldüm anne.