Acımasız İnsanlar Şiiri - Veysel Şimşek

İnsanı İnsandan soğutur diller,
Diken olur dost dediğin o güller,
Kendini düşünen çoktur benciller,
Bu kadarda acımasız insanlar.

Güneş olsa kendisine doğarlar,
Paran varsa bol bol sırtını ovarlar,
Fırsat bulsa bir kıl ipte boğarlar,
Bu kadarda acımasız insanlar.

Hatır hürmet eskidendi bir zaman,
Şimdiki nesilde yoktur Din İman,
İyi insan arasanda bulaman,
Bu kadarda acımasız insanlar.

Fırsat verme olur olmaz sakara,
Geçer senin ile maytap makara,
En yakın dost sever seni çıkara,
Bu kadarda acımasız insanlar.

Çoktur nankör şer yolunda yürüyen,
Hak tanımaz vicdanları kuruyan,
Dostunda olsa yoktur işe yarayan,
Bu kadarda acımasız insanlar.

Aynı büyük küçük yeni doğanı,
Çok gördüm ben bir kıl ipte boğanı,
Fırsatını bulsa yıkar yuvanı,
Bu kadarda acımasız insanlar.

Veysel aç gözünü bak şu zamana,
Hayatımız döndü kâbus romana,
Nesil azgın fırsat verme aman ha,
Bu kadarda acımasız insanlar.

Tel:05379590555