Acımak Şiiri - Ayşe Uçar

gün kokusu nefesin
sabaha yeni uyanmış
bakışların yağmur damlası
gelincik yaprağından süzülen

seninle başka yaşamak
yazı bol ülkelerle sevişmek gibi
nemli topraklara düşen tohum tazeliğinde

ruhun bal
geçtiğin yer bin bir çiçek

şimdi
esip gidiyor sam yelleri
arkasında bir düşü tetikleyerek
tanrım neden titrek bu kalp
neden yorgun mayıs

öylesine çılgın
tutkun bir aşkı anlatırken melisalar

bu ateş kızılı
bu yokluğun sanrısı da ne?
yine yaprak sarısı – mevsim
bir ağaç kovuğu yalnızlığı - üşümek
tenine üşürken soğuk koridorlar
bıçak kesiği - yara

geceden güne yağan yıldız değil
ah! ter-ü tâze sızı
o tarifsiz yön
yağmurlar

-ıslanmak işte
tepeden tırnağa

ve hep acımak
kalbime…

22-05-2014