acıma/sız
gizli bir örgütün en ucra hücre evlerine girer gibi
sessiz-sedasız
ayak izi bırakmadan
kapı açmadan
karanlıklarda hayal/et gibi
...
tekirin kaburgasına kurumaya bırakılmış
çökelekin suyu gibi
acıma...
sız
...
yaşlı ağaç kovuklarına
sürüngenlerin yolu gibi
acıma/sız
yürü içimden
çörümemiş yerimi buluncaya kadar
kışımda doruğuma yağan kar suları gibi
yavaş yavaş sürü
içimde birikmiş tortumu
benim parçam olduklarını düşünmeden
acıma
sız
Kayıt Tarihi : 13.1.2020 13:47:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Xalide Efendiyeva'ya nazire.

Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!