/açılır kapı,
doğumumu görürüm, çıkarım o kapıdan adım-adım yürürüm/
üstüme nasıl nisan tozları yağıyor, yani öyle çoktur ki bahar
işte böyle yürüsem diyorum bahardan çıkıp, kışlara kadar
sararmış yapraklardan, kurumuş pınarlara yağmur eksem
kış kapılarına varmadan çatlasa dudaklarım, kar suyu içsem,
yeşildir artık yüreğinde kara bulut
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Devamını Oku
bugün anneler günü annem beni unut
evde acılar koynuna yangelip yatmış
inadına giyin sen de mayısa batmış
yürü sokakta çocukların düşü aksın
Hayatın içinden mükemmel aktarımlar; bir hikâye okur gibi,yalın duru içten.
Keşke büyümeseydi çocuklar!
Kutluyorum can-ı gönülden
Sizi okumak farklı inanın
Gerçekler...
Doğduk, dünyadalı olduk. Çektik olabildiğince çile. Sevdik, sevildik, terkedildik, terkettik belki de... Acıyı tatlıyı öğrendik.
Yolun sonuna geldiğizde iş işten geçmişti...
Sözün bittiği yerde yapacak birşey kalmamıştı...
Derdimiz karıncalara yem olacaktı artık.
Üstadım; okurken geçmişten bugüne koşarak geldim. Son, bildiğimiz son, dönüşü olmayan son'u hatırlamak da büyük birşey... Belki, son'u görüp insafa geliriz...
Mesajıyla, diliyle, etkisiyle mükemmel bir eser.
Dilinize ve kaleminize sağlık...
Nafi ÇELİK
'Açılır Kapı / Kapanır Kapı...'
Şair, güzel temennilerle başlıyor şiirine...
Ufuk açıyor, düşünmeye/aklıselim davranmaya davet ediyor.
dünyaya gelişimiz sebepsiz değildir, ruhların tekâmülü noktasında sınav konumundayız... Bilinçli, kararlı adımlarla mesafe kat ederiz amaçlanan hedefe...
Dünya küçüktür dense de hepimize yetecek kadar büyüktür; kanaat, şükür ve farkındalık noktasında şuurlu olabilirsek...
Yeter ki imar etmesini bilelim... Taş üzerine tas ilave edelim... İmkânları seferber ederek daha ileriye taşıyalım ve istifade edelim fakat tüketmeyelim! Mamur bir dünya bırakalım gelecek nesillere...
Kimlik sadece insanlara mahsur bir kavram değildir; sehirlerin /ülkelerin de kimliği vardır ve kimliğimizle özdeştir, onlar değer kaybederse bizler yıkılırız... Bu noktada kimin fesat çıkarttığının önemi kalmaz...
Nedenler, niçinlerden ziyade; yıkımın nasıl önleneceği önem kazanır...
Yaralar bereler nasıl sarılır, nasıl merhem olunur'un muhasebesi; hayatı öneme haizdir...
Öfkeye kapılmadan, sen/ben yarışına girmeden aklıselim bir duruş sergillemek... Aksi hâlde, öfkenin nerede durulacağı ve ne tahribatlar açacağı kestirilemez... Yanlışa yanlış'la karşılık vermek; büyük yanlışlar doğurur! Öyle bir sel'e kapılırız ki; nerelere sürüklenip, nerede durulacağımız, akıllara durgunluk... Buna mukabil sabır ve akıl devreye girdiğinde; ufukta zafer görünür; her ne kadar teslimiyet gibi algılansa da; kaptan, gemiyi kurtarandır...
Ayrıca, yitip giden her canlı bizden bir şey götürür, karınca bile olsa...
O gülümseme aslında acı bir tebessümdûr...
Sn. Çeştepe, şiiriniz bunları anlattı bana... Bunlar düştü algıma...
Şayet çelişiyorsa sözlerim, şiirinizle; algıma kesilir fatura, şiirinize asla halel getirmez...
Saygılarımla
Metanet Yazıcı
Yaşamın kapısından şöyle bir bakıp gideceğimiz yolu tercih etme hakkı pek yok sanırım...önümüze çıkan bu yolu sonuna kadar yürümek zorundayız ...kah düşe kah kalka.
Söyleyecek sözünüz hiç bitmesin şair...sizin kaleminizi okumak çok keyifli...tam puan ve saygılar.
Keşke hayat denilen bu yolculuğumuzda tüm zamanlar hep bahar olsa ama mümkün değil ve biz o hengameler ile uğraşırken bir nada yolun sonuna geliveriyoruz ama farkında bile olmuyoruz kaleminize sağlık Mesut Özbek
Bir kapıdan gelip bir kapıdan gideceğimiz halde hiç gitmeyecekmiş gibi bu kavga niye anlamadım doğrusu....iki kapı arasında yanlış tabelalar birbirine karışık yollar ve o yollardan bazen yalın ayak bazen koşarak çokca şaşarak gelip gideceğiz işte.......yüreğinize sağlık efendim şiir gibi şiir halden haller bildiren mesaj dolu bir şiir okudum......
Sayın Çeştepe, Ben şiirinizi okurken kendimi Veysel Misali uzun ince bir yolda gibi hissettim. Doğumdan, ölüme giden bir yolda ne varsa kastettirilmiş. Anladığım buydu bu çerçevede çok derin manalar gizlemişti şiiriniz. soyut bir resim gibi.... saygım ve sevgimle efendim.
işte bu !
zemheri yüreğimden yüreğinize sağlık dost yürek
kutlarım
saygılar...
Maharet, iki kapının arasını, yanlış yol tabelalarını düzeltemesek de, akrepleri sindirip, yürekte mümkün oldığunca az çentiklre geçebilmekte...
Kaleminize sağlık Cevat Bey, kutluyorum,
Ünal Beşkese
yaşamımızdaki şehirlerin insan üztünde etkilerini ne güzel dile getirmişsiniz
tebrik ederim
Bu şiir ile ilgili 117 tane yorum bulunmakta