Artik hayatta bir tat bulamuyorum
Ben neden yasiyorum diye soruyorum
Bos seylerde teselli ariyorum
Bununda bir sonu yok,biliyorum
Ömür boyu calistim,cabaladim
Cok sükür bir seyler yaptim
Bu gercek bir dost bulamadim
Para kaybetmedim ama yanliz kaldim
Birde kader oynadi bana oyununu
Kaybettim kiymetli sevgili yavrumu
Bundan sonra basladi basin sonu
Bulamadim buradan bir cikis yolu
Bunlar birde yetmiyormus gibi
Canlarim vurdular icerden beni
Biraktilar geriye kirik bir kalbi
Icimden kopartilar sanki cigerimi
Bu bir acili babanin kisa hayat hikayesi,Derki
Simdi kaybetmis durumdayim tüm sevdiklerimi
Hataliyim belki vermedim sevgi
Yinede affetmem kaybettiniz beni ebedi!
Bence cok cok iyi düsünmelisin
Onlarin icinde yasiyorsun,bilmelisin
Affedecek olursan,kazanacak yine sensin
Bu kadar acilar artik size yetsin!
(Berlin,01.10.2005)
Talat ÖzgenKayıt Tarihi : 30.10.2007 18:35:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yer:Almanya,Berlin:Yasli hasta bir baba,hayati boyu calismis,kaybedilen bir kiz evladi,hayirsiz iki oglu,sonunda parcalanan birbirine düsman bir aile!
TÜM YORUMLAR (3)