Öz, elvan dünyasına aydın fezalar,
Şikeste halinde kaldıran zaman,
Açıldılar, yaş vezinli gözler,
Açıldılar ve her vasiteni işe saldılar.
Ulvi ruhun,
Aheng olarak göze görünmeyen sesi yetişti-
Bir ana sesi,
Güzelliyi telqin edib, tezde geri çekildi.
O ses civeden daha artık,
Kızıl yüzen kanımı, alıştırdı, yandırdı, sonrada
Muhtasar görünen güzel manzaranın
Birden, sızıldandı kalbim önünde.
Lakin oda tez gitti, kirpim suretiyle kanatlanarak
Ardıma boylandım, güneşe sarı
Gözümüm ışıklanan sahnesi, gösterdi bana,
Kıvrım çiçek grubuna ait gür saçlar alışmıştı orada.
Yeniden simleri boşaldı kapakların.
Not: Bazı kelimelerimi Azericeden- Türkçeye ‘Word’ programıyla çevirdiğimden ve bir kaçını çeviremediğimden dolayı tarafınızdan iyi anlaşılmayan bir şeyler ola bilir. Lütfen, kusura bakmayın.
Ferhad AmurKayıt Tarihi : 28.3.2007 08:39:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
şebnem örs
TÜM YORUMLAR (3)