İhanet eski bir silahın hissiz mermisi,
Hadi doldur doldur yeniden çek tetiği.
Sen mi öldüreceksin beni ve geçmişi,
Yazık artık görmüyor flu gözlerim seni...
Kurşun işlemez yüreğime,
Acılarla vur beni.
Vurgun tüketmez tenimi,
Alevlerle yak beni...
İçimde yüzlerce isimsiz şehir doğmakta,
Sildim işte adını yürüdüğüm tüm yollarda,
Son bakışımı iki ruhlu gözlerinde sakla,
Hiçliğinin sancısını kayboluşunda yaşa....
Kurşun işlemez yüreğime,
Acılarla vur beni.
Vurgun tüketmez tenimi,
Alevlerle yak beni...
Kayıt Tarihi : 7.10.2009 00:48:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
'....MANTIKLA ÖRÜLÜ zeminsiz duyguların girdabındayken....'
Anladım ki boşa içmiyormuş içen,
Sevgiler ihanet,
Dostluklar kalleşlik ağlarıyla örülmüş,
Kalplerde koca bir buz dağı,
Ve ben yalnızlıktan üşüyorum...
Biz bu hayat fırınında piştik ekmek aş yerine ihanet kurşunlarıyla yetiştik.
Acılar nasır tutmuş gönül hanemde
Ağladığımız yeter
Gel, yüzünde tebessüm olsun dilinde selam
Dostluklar için bir merhaba yeter...
TÜM YORUMLAR (222)