Acıların Şairiyim Şiiri - Bilal Karaman

Senin şehrinin sokakları çekiyor beni
Kokun çekiyor
Sen çekiyorsun
Seni çok sevdiğim için oluyor her şey
Kulağımda titrek sesin
Aynalarda gülüşün
Öpülesi kahverengi gözlerin
Bıkmadan usanmadan baktığım
Asla vazgeçemediğim albümde birkaç resmin
Kalbime inme gibi inen
Tam da senin vaktin…

Bir görsem diyorum hani
Baksam doyasıya
Sensiz geçen zamanın acısını çıkartsam
Sonra hiç gitmesen
Benimle kalsan
Ekmek arasına aşk dürsek
Çay demlesen kıpkırmızı
Biz kaynasak…
Gerçeklerin önüne geçen, hayal bu ya
Nasıl olsa her şey eksiliyor
Beraber kaybolsak…

Şimdi mevsim kış
Karların eriyeceği falan da yok
Anılar üşüyor
İçerim de üşüyor
Adın yanık bir türkü gibi dilimde
Bahar gelmiyor buralara
Sen gelmiyorsun
Ellerim de üşüyor…

Biliyor musun?
İnsan, yalnız çölde kalınca yanmıyor
Yalnız, dövülünce de yıkılmıyor
Kaç cehennem yangınıdır bıraktığın ateş
Kaç gecenin karanlığıdır üstüme örttüğün örtü
Ve tövbe tutmuyor aşk
Bir yaprak savruluyor ardımda
Kırıldı kırılacak
Senin şehrinin sokakları çekiyor beni
Susma, konuş ama
Acıların şairiyim
Senin olmadığın zamanlarda
Mutluluğu sorma bana…Bilal KARAMAN