Keşke hep çocuk kalsaydım anne
Tek suçum çamura bulaşmak olsaydı
Tek derdim top oynamak olsaydı
Sadece düşüp
Elimi dizimi yaralardım
Kalbime bu kadar darbe almazdım
Keşke hep çocuk kalsaydım
Çocukken acıyan dizimi sardığın gibi
Şimdi de yaralarımı sarabilir misin anne?
Gözyaşlarımı görmeyince
Acımıyor sanıyorlar
İçime akıttığım gözyaşlarım nehir olmuş
Taşıyor sesini duymuyorlar anne
Acıması için gözyaşı mı akmalı?
Hıçkırıklarımın duyulması mı gerekiyor?
Çocuk olsaydım, hep dizinde uyusaydım
Akmasa da gözyaşım sen anlardın anne
Duyulmasa da hıçkırıklarım sen duyardın
Sen bilirdin anne...
Kayıt Tarihi : 11.12.2018 08:19:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!