Acılarımı Medenileştiremedim, Hala Barba ...

Sanki hep yanındaydı hani,
Hani uçurtmanın peşinden koşmuştu bir zaman,
Bir zaman yaranı anlatmıştı sana,
Yıkmıştı bütün senleri ya
Gitti..
Kuşların göç yollarına takıldı da gitti,
Aynı serin bir güz yağmuru gibi,
Sanki ölümün usul ürkek gelişi gibi,

Ölüm ki, o yüce sevgili,
Geldin mi haberim olmaz,
Alırsın zaferlerimi,özlemlerimi,tükenişimi,
Bir ıssızlık kalır kalabalıklarda,
Gülüşün sonsuzlukta arta kalan,
Arta kalan kalmayışındır ürkek ve sonrasız,
Rengindir bilinmez ama koşarım yine de ıssız,
Sırılsıklam çıldırırım kuraklığında,

Yolun yalnızlığım olur bilmezsin,
Ama bilirsin uzun cümleler kurarak susmayı,
Bir ömürden kocaman hüzünler çıkarmayı,
Eskide kalmış soluk bir mahalle
İstediğim gitmek aslında,
Benle koşturan, çığlıklarla koşturan bilinmezliğe,
Biliyor musun? acılarımı medenileştiremedim, hala barbarlar onlar..