Acıların başka bahara, uzanıp kaldığı,
Ateşlerde yandım, cılız kalan şule misali.
Sanki yanan ben değilim, içinde sakladığı,
Elbet bir gün söner diye, verilmişti gözdağı.
Doruklarda sancımız vardı, şale gibi uzak,
Nem almıştı ten’e inat, sessiz kalan yekvücut.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
