zemheri ayazında
kaybolmuş gölgenin
önünde koşaradım kaçan
damla damla sevgi topluyor
acılarını dağlıyordu
duyulmuyordu
senden başkasının sesi
ardına düşmüştü gölgesi
ellerimden tutmamıştı öylesine
acılarına ağlıyordu
hangi yüze baksam benzemiyordu
sana benzeyen yok muydu
bir tanem miydin nat tanem miydin
yeni yaralar açılmadan dön geri
acılarında bağlıyordu
yitik yurtlarda mı doğdun
annen göbeğini belirsizliğe mi gömdü
çocuksu yanların yanında mı
ağlayıp ağlayıp ardından gülüyor musun
acılarından sağlıyordu
23:19 09.05.2009denizli
Ozan EfeKayıt Tarihi : 10.5.2009 07:20:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!