Acılara barikat - yeni yıl karşılama yazısı

Balık hafızamız pek izin vermeyeceğinden daha önceki yılları bir kenara
bırakalım da sadece şu geride kalan 2016 yılında..,
-Asker-polis-sivil yurttaşlarımızdan gelen şehit haberleriyle., sınırlarımızın içinden ya da ötesinden yüreklerimize ateş düşmeyen bir tek gün var mı onu hatırlamaya çalışalım…
-İş’li ya da işsiz ama bir şekildeki sabit geliri olanlar için (ücretler-maaşlar hariç) iğneden ipliğe gelen zamlarla halk çoğunluğunun ekonomik anlamda nefes almasını sağlayacak haberlerle karşılaştığımız bir tek gün var mı?
-Irk ve din referansıyla yüzümüze takmaya çalıştığımız dürüstlük- fazilet-ahlak maskesinin., çocuklara yönelik istismar-kadına yönelik şiddet ve benzerleri ile yüzümüze taktığımız an yere düşmediği bir gün var mı aklınıza gelen…
-Ve bütün bunları yaşatanların., kabahatlerinin üstünü örtmeye çalışır gibi ve iktidarlarını sürdürebilmek amacı ile düzenledikleri gösterişli açılış törenlerinde atacakları “hamaset” nutukları için ağızlarını açmadıkları ve buna karşı açılan muhalif ve aykırı ağızları kapatmaya çalışmadıkları bir tek gün var mı…?

Ben hatırlamıyorum….

Anlaşılan o ki., bütün bunların yaşanmaması için ülkemiz ve tabi insanlık adına ettiğimiz dualar., dileklerimiz ve taşıdığımız umutlara ilişkin bildiriler bütün bunları gönderdiğimiz ve olumlu karşılık vermesini umduğumuz en üst makam
tarafından hiçbir zaman kabul görmüyor ve sürekli sumen altına atılıyor…

Bunun böyle olduğunu geçmiş yıllarda olduğu gibi ne yazık ki 31 Aralık 2015 tarihinden sonra 2016 yılı boyunca bir kez daha gördük…

İşte bu sebepten 2016’yı arkasından taş atarak gönderiyoruz…

Ama her şeye rağmen ülkenin genel., zifiri karanlık manzarası içinde pek belli olmayıp görülmüyor-duyulmuyor olsa da tek-tük evlerde özel nedenlerin attırdığı mutluluk damlacıklarından yükselen ve anında güzel anılar sandığına yerleştirilen sevinç çığlıkları da yok değil…

İsterseniz bu yeni yıl için bir de bunu deneyelim…

Güzel anılar sandığından alacağımız mutluluk damlacıklarına.., bu kurak mevsime rağmen soldurmamaya çalıştığımız umut çiçeklerimizi de ilave ederek ülkemizin sınırlarına., şehrimizin sokaklarına., evimizin kapılarına barikatlar örelim… Acının., gözyaşının., uğursuzlukların ve karanlığın giremeyeceği barikatlar., ölümlerin ve ayrılıkların giremeyeceği…

2017 için (aynen Avrupa kapılarında vatandaşlarımıza yapıldığı gibi) üstünü-başını-kafasının, yüreğinin içindekileri sıkı bir kontrolden geçirip bir de böyle karşılama yapalım…

HEPİMİZ İÇİN., ÜLKEMİZ İÇİN., BÜTÜN İNSANLIK İÇİN…,
ARKANDAN TAŞ ATILARAK GÖNDERİLMEK İSTEMİYORSAN GÜZELLİKLERİNLE., AYDINLIĞINLA GEL 2017…

DAĞIT ÜLKEMİN ve İNSANLIĞIN ÜSTÜNDEKİ KARA BULUTLARI Kİ NAMIN YÜRÜSÜN…

Ama gene de o güzel alışkanlıkla hepimizin., ülkemizin ve tüm insanlığın
2017 YILI KUTLU OLSUN diyorum…,
Saygı ve sevgilerimle…

(C.Ç)