İnsan alışınca dert zor gelmiyor
Kaderinde yoksa yüzü gülmüyor
Seven gönül haddini hiç bilmiyor
…Acılar servetim, ak saçlar kârım.
Kömür karasıydı benim de saçım
Zulüm dolu dizgin, huzura açım
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
