Acılar... Şiiri - Hüseyin Özcan

acılar vardır,
hançer gibi saplanır insanın yüreğine,
hiçbir teselli fayda etmez,
hiçbir söz dindirmez isyanlarını,
hiçbir teselli durduramaz gözyaşlarını…

acılar vardır,
yaşarken öldürür insanı,
kabullendiremez hiçbir şey sevdiğinin yokluğunu,
varolduğunu sanarak teselli eder bir zaman,
bir zaman onunla yaşatır insanı ….

acılar vardır,
canından can alır duyduğunda kaybolduğunu,
yaşayan ölü yapar ansızın insanı,
gittiğine inandıramaz hiç kimse,
hiç kimse anlatamaz yok olduğunu…

acılar vardır,
tutunduğun dalının kırııldığını anlatan,
en sevdiğinin kaybolduğunu,
ve öksüz ve yetim bırakarak,
birden bire,aniden hayatından kayıp gittiğini…

acılar vardır,
herşeyin ötesinde bildiğin,
ve dahi o olmaz ise yaşayamayacağını sandığın,
iki söz ile telaffuz edilen gidişlerle,
hayatından istemeden eksilttiğin….

acılar vardır,
kabul etmek istemesende,
bir mevsimlik yaşanan,
ve zamanı geldiğinde solduran,
hayatın kabullendirdiği…..

acılar vardır,
içine bir kor gibi oturan,
dermanı olmayan dertler gibi
zamanın ilacının bile fayda etmediği,
ama yaşadıkça hiç dinmeyen….

acılar vardır,
sen yaşadıkça yaşayan…..