Az kaldı dostlar az kaldı.
Kafayı yemeye ramak kaldı.
Benden başka dert babası mı kaldı?
Yaşadıklarım aklımı başımdan aldı.
Mutlulukları verdiler azar azar.
Dertleri yüklediler katar katar.
Hayat bu ise yaşasam ne yazar.
Bundan sonra mutluluk bana batar.
Yatarım yatağımda uyku yok.
Mezara girsem de huzurum yok.
Sofrada tatlı bir aşım yok.
Halimden anlayan bir kul yok.
Tek başıma kala kaldım.
Yiyecek ne aşım var ne de başım.
Kafayı en sonunda sıyırdım.
Kafayı yemeden az önce bunları yazdım.
Acili arayın acilen dostlar.
Yakında beni öbür tarafa postalarlar.
Acil destek lazım durmayın dostlar.
Yoksa beni ya morgda ya tımarhanede bulurlar
Kayıt Tarihi : 14.2.2008 03:56:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!