Acil Çağrılar Şiiri - Murat Gezici

Senden geriye en güzel kalan ne biliyor musun?
Dilimde sana hitaben zalim deyişlerim,
Ve andığımda seni,
Ve ağladığımda gecelerde,
Ve haykırmak istediğimde ismini,
Zalim diyorum sadece Zalim…
Ne bir gün ola ki sen benim yanımda olasın,
Ne bir gün ola ki sen beni o yollarda arayasın,
Tutmadın ellerimi bir can gibi sımsıcak,
Sensizliğe alıştı zaten öyle de kalacak…
Gelme ki korların tutuşmasın yeniden,
Gelme ki yaralarım kanamasın derinden,
Sen beni şair ettin de şiirler yazdırdın ya,
Sevmeyesin bir daha kimseyi böyle içinden…
Kapına gelenlere aldandın da elin mi oldun?
Sokak başların benden sorulurdu göremedin…
Bir bordo arabanın hatırına gelin mi oldun?
Mutluluk parayla satın alınamazdı bilemedin…
Beyazlar giydin de yüreğini karartmadın mı ?
Yalnız kaldığında duvarlara haykırmadın mı?
Dualara sığınıp da ben gibi yalvarmadın mı ?
Ah ki ne ah, vah ki ne vah….
Ellerini dizlerine vurup da ağlamadın mı?
Kaderin sillesiyle madara olmuş bir gururla,
Ekmek gibisin su gibisin sen bana,
Çıkmazlara dönse de yollarım,
Acil çağrılardasın bunu bil…
Cevapsız kalsan da sen bana,
Şiirlerle söyleyemediklerimsin bunu bil…
Ne kadar zalim desem de sana,
Ey Yar! Zulmüne de alıştım bunu bil…

20/MAYIS/2017