Açıkla(yama) ma! (Dolayısıyla şiirde değil)

- sevgime -

kelime kelime kelime........ kelime kelime kelime...

son zamanlarımda ne de çok yaşıyorum bu yetersizliği beynimde... hiçbir çabam fayda etmiyor yüreğimden çıkan... bak yine olmadı... yüreğimden taşan demeliydim... yok yok... yüreğimden çağlayan! off! bu ne kadar iç gıdıklayan tatlı bir uğraş, daha kaba bir tabirle; bu nasıl bir tatlı beladır böyle! ?

bu acizliği son zamanlarımda durmadan karşımda buluyorum; Hiçbir çabam fayda etmiyor yüreğimden çağlayan aşk selinin seslerini kelimelere dökmeye, sevginle ruhuma kattığın renk cümbüşünü adlandırmaya, kalbimde kurduğun çiçek bahçesinin kokusunun yaşattığı sarhoşluğu anlatmaya...

yapamıyorum ve sanırım yapamayacağımda...

hem ben kimim ki?

yüzyıllar boyu bir çok ünlü, hatta efsaneleşmiş şair,yazar, edebiyatçı milyonlarca kelime kullandı, kullandı da tatmin olmadı... ben kimim ki bir iki cümle kurup, döneceğim arkamı sana sevgimi anlatmanın verdiği huzurla... ben kimim ki, iki şiir dile getirip uyuyabileceğim sana aşkımı ifade edebilmenin verdiği rahatlıkla... ben kimim ki...

yapamıyorum sevgilim; anlatamıyorum...

işte bu yüzden sen her gece benim rüyamdasın, bu yüzden her saniye aklımdasın; Durmadan durmadan sen nerede ne yapıyor olursan ol ben düşlerimdeki varlığına, çakır keyfimi tarife çalışıyorum çocukça bir hevesle, hiçbir zaman başaramayacağımı bilsemde hayalperest bir heyecanla...

git bir tanem... git niagara şelalesine, iflah olmaz hırçınlıkla birbirine çarpan su taneciklerinin sesini dinle, güneşle seviştikleri noktadan coşan renk cümbüşünü gözle ve ikisinin birleştiği noktada topraktan fışkıran yaşam filizlerini kokla, hissettiğin duyguyu milyon kere aşkla çarp, milyon kere sevgiyle topla topla topla sonra yine çarp...

ifade edebilmek o kadar zor ki...

Belki de bu yüzden 'seni seviyorum' kelimesini icad etmişler! ...