Açıkla Şiiri - Kasım Kobakçı

Varlık, sözcüklerde geçtiği gibi değil.
Sözcüklerde, her harfin altında farklı bir harf saklıydı.
Her maskenin altında, başka bir maske...
Böyle sürer, böyle bitmez.
Geç de olsa, şimdi anlıyorum.
Bu harflerin altındaki harfler, bu maskelerin altındaki maskeler beni aşıyor...
*
Ruhumdaki sızıya bakıyorum.
İçimdeki çaresize bakıyorum.
Evet, harflerin altındaki harfi, maskelerin altındaki maskeyi biliyorum ama, seni içimde hissettiğimde,
Ben sana güvenirken, kentin her yerinde bir parlaklık belirdi.
Sokaklarda ve meydanlarda, durmadan yanan bir parlaklık...
Bu dünyada, her şeyi benden daha iyi biliyorsun.
O zaman, seni içimde hissettiğim, her an dünyayı aydınlatan bu parlaklığı açıkla...
*
Sokaklarda, meydanlarda, binalarda, gece gündüz yanan bu parlaklık...
Haydi, böyle bir parlaklığın, hiç var olmadığına ikna et beni.
Sen benim için, bir ahmaksın...
Bebeklerden, delilerden, bilmeyenlerden daha beter...
Çünkü bence kainat, insanlar, yaşamlar göründükleri gibi...
Ayrıca, her şeyin göründüğü gibi olduğuna inandığın için, ahmaksın ve buna bayılıyorum...
*
Ama bu parlaklığı bana açıkla...