Acıkınca Şiiri - Murat Serdar

Öfkeli gözleri
ve koluna sarılı peçetesi
ile
kaldırdı önümdeki tabağı
şehrin en bilindik
lokantasının
şişman
ve Türkçe bilmeyen
ahçısı

Bir de seneler önce
dayaktan zor kurtulmuştum
yemek yerine
izlerken önümdekileri
tokatlamıştı küfürlerle
erzurumlu karavana onbaşısı

Ne bileyim
hep annemle sanardım
doyacak karnım
ve küçük bir sıpa gibi
kıvrılıp uyuyacağım

Değilmiş
Damağımda tek tattır
acıkınca
salçası az yahut tuzlu da olsa
bir tas çorbaymış
karımın sofrasında