Açık Palas Şiiri - Ramazan Atmaca

Kaçkarların zirvesinde yataksız yorgansız yattım
Üç değil beş değil milyon yıldızlı açık palasta
Demini almış çaylar içtim İsliden
En yaralı türküleri söyledim
Sen tüterdin gönül sarması
Sen tüterdin burnumda
Bulutların ardında ay bir görünür bir kaybolurdu
Arada bir yıldız kayardı bilmem nereye
Tüh yine bir dilek tutamadım diye ahlanırken
Bir tane bir tane daha akıp giderdi yıldızlar
Bakardım açık palastan gök yüzüne yıldızlar hiç eksilmezdi
Senden sana gelmek gibi
Elimde kestane ağacından bir değnek
Seni düşünürdüm yeri eşeleyerek.
Sönmek üzere olan ocağa iki dal atar
İslinin fokurdaması ile bir türkü tuttururdum Bedia Akatürk’ten
“Gayri dayanamam ben bu hasrete “
Saklambaç oynardık ay dedeyle
Hep ben sobelenirdim biliyor musun
Ay gülerdi şavkıyla üstüme
Kaçkarların zirvesinde
Üç değil beş değil milyon yıldızlı Açık Palasta
Seni hayal eder seni özler ve seni
Severdim en delice ...