Kalplerinde aşk işaretiyle doğar kimileri... Yeryüzüne gönül indiremez onlar... Hayatı ve insanları anlarlar,hayata ve insanlara merhamet duyarlar,ama hayatın ve onun içindeki insanların yaşadıkları gibi yaşamazlar.
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Devamını Oku
Aşk işareti ile doğanlar yaşarken dünyaya talip olmazlar...Bilirler ki ne isteseler,neyi ansalar,ne kazansalar aşkın dışında hiçbir şey avutmaz onları,teselli etmez...Gönüllü sürgündür onlar...Gizliden gizliye hissederler bunu...Sonsuz bir ışıktan kopup gelmişlerdir geldikleri yere...Kopup geldikleri ışığa inançları ne kadar büyükse,içlerinde ki acı da o kadar derindir...Bu acı hatırlatır onlara kopup geldikleri yeri...Bu acı hatırlatır onlara kim olduklarını ve niye varolduklarını...
Kalplerinde aşk işaretiyle doğsa da bazı günler yorulur insan karşılıksız sevgilerinden...Yorulur kendisini anlatamamaktan...Sevgilim der,sevgilim der,ama,sevgilim dediği yanında değildir,bilir...Bazı günler insan soluksuz kalır,içindeki sevgili olmasa bile karşısındakine deliler gibi sarılır...O olmadığını bile bile sonsuz bir umutsuzlukla sarılır...İnsan soluksuz kalmaya görsün,sevgili diye bütün yanlışlarına,bütün kaçışlarına,kendine yaptığı ihanetlere sarılır...İnsan bir kere içindeki aşktan umudunu kesmeye görsün,her şey olmak,her yere yetişmek için bu hayat düşer...Her şey olduğunu,her yere yetiştiğini sandığı anda,ortada kendisi yoktur artık...Kaybolmuşluğa çok yakındır...Kopup geldiği ışığa inancı azalmıştır...Daha az acı çekiyordur artık...Ama daha mutsuzdur eskisinden....Daha mutsuzdur,o ışığı acı çekerek özlediği günlerden...
Soluksuz kaldığım kendime bile sakladığım günlerden bir gündü...Kaybolmuşluğa yakındım...İçimdeki acı hızla eksiliyordu...Işık soluyordu,soluyordu tıpkı sesim gibi...Soluyordu içimdeki aşk işareti gibi...Öylesine kaybolmuştum ki bulamıyordum artık içimde neyi yitirdiğimi,neyi kirlettiğimi...Öyle uzaklaşmıştım ki kendimden,kendimi bulmak için birine ihtiyacım vardı...
Onunla nerede ve nasıl tanıştığımız önemli değil....Gerçekten değil...Kaybolmuş insanlar birbirini çabuk buluyor....Umutsuzluk umutsuzluğu çağırıyor...
Konuşmaya susamıştık...Sanki ikimizde dilini,kültürünü bilmediğimiz uzak ülkelerden henüz dönmüş gibiydik bu ülkeye...Oysa böyle bir şey yoktu...Hep buradaydık...Hep o ışığımızdan kaybolduğumuz yerde...O ışığı orada bırakıp bu dünyaya,bu hayata gönül indirdiğimiz,her şey ve her yerde olduğumuzu sandığımız yerde...Hep o soluksuz kaldığımız yerde...Daha vakit var,o ışığa sonra dönerim, dediğimiz bu yerdeydik ikimizde...
Gruba götürüyorum....engin yüreğiniz sevgi limanlarında dinlensin ( +10 ) saygılarımla......
'denizlerimizin dalgalarında umut var,
bizim açtığımız bu yoldan, gelsin ardımız sıra bütün sevdalar
bizim açtığımız bu yoldan, gelsin ardımız sıra bütün kavgalar ….'
Üstadım hayranlıkla okuyacağım şiirlerinizi.
denizlerimizin dalgalarında umut var,
bizim açtığımız bu yoldan, gelsin ardımız sıra bütün sevdalar
bizim açtığımız bu yoldan, gelsin ardımız sıra bütün kavgalar ….
Sevda ve kavga terazinin eşit ölçeği gibi aşkın katmanlarını belirleyen .. Çok güzeldi..
Kaleminize sağlık Sayın Çeştepe
Saygılarımla +10 ant
Sayın Cevat Çeştepe merhaba ve kutlarım sizi ! . . .
Ben bugüne kadar ' Enis Behiç Koryürek ve Yahya Kemal Beyatlı hariç ' böyle güzel ; Deniz ve yürekteki güzele yazılmış , bir şiir okumadım.Uzun olmasına karşın hiç sıkılmadım.Evde yakınlarıma seslice okudum . . . Kutlarım tekrar. . . Saygılarla. . .
Daha önce hiç bir yerde benzerini okumadığım, duymadığım sözler. Sonuna kadar özgün bir şiir, Giden geminin ardındaki köpük köpük dalgalarda martıların sesini, altındaki derinliklerde yunusları görüyorum. Sözün değil şiirin olduğu yerdeyiz. Yolun açık olsun kaptan sür gemini 'Açık denizlere doğru'
Kimden : Emine Ayfer Balıkçı (Bayan, 53)
Kime : uzungemici / cevat çeştepe
Tarih : 17.05.2010 14:08 (GMT +2:00)
Konu : [pen-pal-club] CEVAT ÇEŞTEPE
Açık denizlere doğru ...
Bu güzel dizeleri okurken inanın kendimi açık denizde hissettim.. havada hafif rüzgar, yüzüme vurdu dalgaların tuzu..sonra.. açtım kollarımı güneşe ve dalgalara. deniz denince akan sular duruyor benim için.. ve yelkenler fora dedirttiniz :) CEVAT BEY yüreğinize kaleminize sağlık..bizi engin denizlere açtınız.. açıldık.yüreğiniz hiç susmasın. :) :) saygılarımla :) :)
TEBRİK EDİYORUM
SONSUZ
BAŞARILAR DİLİYORUM
*AÇIK DENİZLERE SELAM OLSUN*
özgürlük kıraç toprakta en güzel ağaç, onun için mücadelemiz
o ağacın etrafında bir orman olmak, şimdi el ele sadece ikimiz
ama yarın olacak canımın içi insanlık gibi bütün sevdiklerimiz
dubaya yosundan, temele harcından, bir yerlere bağlanmadan
açık denizlerde dalgalanacak bayraklar, rüzgarı deniz suyundan
yarından daha da ilerideyiz;
görmüyor musun giderek çoğalıyoruz, bu deniz bizim denizimiz.
***
Barışa giden yolda;hızlı çoğalmak ümidiyle üstadım, kalemin var olsun... +
büyük sairi yahya kemal beyatli kimi siirleri geldi aklima o meshur 'sessiz gemi' mesela; beni hüzünlendirir daima. Cevat Çeştepe siiri düsündürdü ve de siir bitimi hüzün verdigi dogrusu. farkli pencereden bir bakisacisi gecmisten günümüze ve gelecege. insanca yasama adina, insani degerleri ele aliyor olmaniz günümüzde ihtyacimiz olan bir konu. tabi burada sairin ruh yapisi itibari ile gecmise olan 'özlem' bariz. ruhi özgürlügün gercek hayatta gemlendigini ve bunun siirlerle demlendigini görüyorum...
eee..usta sair okumak beni ayricalikli kildi
kutluyorum
saygi ile
büyük sairi yahya kemal beyatli kimi siirleri geldi aklima o meshur 'sessiz gemi' mesela; beni hüzünlendirir daima. Cevat Çeştepe siiri düsündürdü ve de siir bitimi hüzün verdigi dogrusu. farkli pencereden bir bakisacisi gecmisten günümüze ve gelecege. insanca yasama adina, insani degerleri ele aliyor olmaniz günümüzde ihtyacimiz olan bir konu. tabi burada sairin ruh yapisi itibari ile gecmise olan 'özlem' bariz. ruhi özgürlügün gercek hayatta gemlendigini ve bunun siirlerle demlendigini görüyorum...
eee..usta sair okumak beni ayricalikli kildi
kutluyorum
saygi ile
Bu şiir ile ilgili 147 tane yorum bulunmakta