Açık Arttırma Şiiri - Önder Yücel

Ne işim var, ne aşkım

Spor yaparım 12 senedir,
Ne bir altınım var, ne bronzum

Org kursuna gittim
Az biraz...
Müzik için ne kulağım var ne de kabiliyetim...

Okulda gördüm, kurslara gittim.
Dil öğrenmek için, Almanya’lara gittim...
Senelerce uğraş, didin...
Ne elde var, ne de avuçta...

Tek yaptığım şeydir benim,
Ama iyi, ama kötü,
Yazarım...
Şiirlerim,
Şiirlerim benim...

Yazarım;
Senaryolarım,
Dramalarım,
Romanlarım,
Çocuk kitaplarım,
Kalemim hayatım benim,

Beni mapushaneye koysalar
Bir defter, bir kalem
Günde 1 ekmek ile ebediyete mahkum etseler,
Daha ne isterim özgürlük namına
Kalem bitip, defter dolunca yenisini verseler,
Dünyalar benim olur
Daha ne isterim...

Sözcüklerle, hayal gücümle çizerim,
Kendi dünyamı
Bu dünyada ne kötülük olur,
Ne de esamesi okunur...
İlk önce çimleri çizerim...
Üstüne rengarenk çiçekleri eklerim...
Diğer yanda ormanları oluşturur,
Karşıma okyanusu koyarım.
Arkamda tüm ihtişamıyla durur dağlar...
Aradan sızar bir şelale,
Şelalenin sonunda yıkanacak göl...
Kuş ötüşleri...
Şelalenin sesi...
Kulaklarımda dört mevsim,
Kulaklarım da Vivaldi besteleri...